Mega wyrypiasta, długa, piękna trasa

27.09
Wstajemy o świcie. Góry wokół nas nie są już w chmurach. Jedząc śniadanko obserwujemy jak pierwsze promienie słońca oświetlają okoliczne szczyty. Zwijamy namiocik i zaczynamy podejście. Droga jest stroma i trudna, idziemy po wielkich kamieniach (taki gorgan) i pniemy się w górę. Jest skaliście i surowo, a widoczek jest coraz ładniejszy. W końcu dochodzimy na grań i odsłania nam sie też panorama na drugą stronę. Na grani wieje silny wiatr. Mamy do przejścia granią spory kawałek, 5 szczytów ponad 2600m. Widoczki są piekne. Co trochę przelewa się przez grań jakaś chmura z doliny. Wiatr jest zimny, silny i bardzo męczy. Zaglądamy w kolejne doliny i podziwiamy kolejne śródgórskie jeziorka. Spotykamy tego dnia tylko parę ludzi. Są z Izraela i idą właśnie ze schroniska Tevno Ezero gdzie my zmierzamy. Nocowali tam i przestrzegają nas przed niesympatycznym panem który tam pracuje. To juz druga przestroga przed nim bo Czech mówił nam to samo. Trasa jest niesamowicie męcząca, idziemy długo, co chwilę idziemy po wielkich głazach. Po przejściu grani schodzimy w dół, a potem pniemy się na skalistą przełęcz otoczoną wysokimi zboczami. Kojarzy mi się z jakimiś wysokimi przełęczami w Afganistanie. Za przełęczą wchodzimy na trawers z przepięknymi widokami i dochodzimy nad Tevno Ezero. Jezioro leży na ponad 2500m, sceneria jest mocno wysokogórska. Miejsce jest bardzo malownicze. Dochodzimy do chatki. Wchodzimy by kupić piwo. Miejsce w środku jest cudownie klimatyczne. Pan rzeczywiście trochę niemrawy i mało towarzyski. Myśleliśmy aby tu zostać pod namiotem, ale po tych opiniach i przy sporym wietrze decydujemy się pójść dalej. Wychodzimy na skalistą przełęcz 2600m i stąd zaczynamy długie zejście w dół. Cel to Melnik leżący na wysokości 400m. Pierwsza część trasy to strome zejście wśród surowych gór po wielkich kamieniach i piargu. Potem robi się przyjemniej i idziemy ścieżką wśród łąk, a kamieni jest znacznie mniej. Przez dolinę wieje silny wiatr i trudno nam znaleźć płaskie, osłonięte miejsce. W końcu znajdujemy choć trochę osłoniętą polankę w okolicy wysokości 2000m. Jesteśmy mega wymęczeni po 10h bardzo ciężkiej trasy. Rozbijamy namiocik, gotujemy obiadek i odpoczywamy. Całą noc mocno wieje wiatr.

Zdjęcia (126)

Komentarze (0)