2023
20
wrz
Przesympatyczne schronisko
Bułgaria, Chata Makedonia
Przejechano 6526 km
20.09
Wstajemy o 6tej, pakujemy się i 7:30 ruszamy. Jest piękny poranek, pierwsze promienie słońca zabarwiają wierzchołki szczytów na pomarańczowo. Jak co ranka zaczynamy dzień dużym podejściem. Dziś po stromych, skalistych górach. Podchodzimy i otwierają się coraz cudowniejsze widoki na każdą stronę. Jeziorka, granie pełne skał, połoninkowe grzbiety. Góry gdzie nie spojrzeć. Wchodzimy na przełęcz i dalej szlak biegnie wąską stromą granią ze stalową liną na środku. Dochodzimy nią na szczyt Pavlev Vrch (Pawłowa Góra? ;) ). A potem wchodzimy na kolejny, najwyższy wierzchołek o nazwie Cerna Polana (2716m). Przepiękna góra i niesamowity widok na każdą stronę. Odpoczywamy chwilę na górze delektując się widokami. Dalsza trasa to dwie górki po ponad 2600m. Aby na nie wejść trzeba najpierw zejsc 200m w dol na przełęcz, a potem wejsc 200m w gorę. Trzecia górka jest już bardziej połoninkowa, a mniej skałkowa przez co ciut łatwiej się idzie. Cały dzień jest piękny, słoneczny i z widokami. Ogólnie te trasy po 1000m dziennie w górę i w dół po skałach i czasem po gorganie to niezłe wyzwanie dla stawów i mięśni. Ale jak na razie trzymamy się dzielnie :) Z trzeciej górki mamy 400m w pionie stromego zejścia na przełęcz. Na przełęczy jest schronisko Makedonia. Od początku nam się tu podoba. W schronisku jest pusto, z obsługi są dwaj starsi panowie. Tym razem zagaduję po polsko-bulgarsko-rosyjsku, a nie po angielsku. Dostajemy cenę za namiot 5lew (12zł) od osoby, prysznic jest w cenie. Piwo po 4lewy (9,5zł). Czyli normalne schroniskowe ceny. Paweł po gorącym dniu wypija od razu dwa piwa. Rozbijamy namiocik w pięknym miejscu z widoczkiem. Gorący prysznic po kilku dniach jest po prostu cudowny. Zostawiamy też w schronisku powerbanki do ładowania. Schronisko w ogóle jest bardzo przyjemne. Natomiast jest tu pusto. Jest po wakacjach i poza weekendem. I jest to już południowa Riła czyli nie da się szybko podjechać od Sofii, wyjechać wysoko i podejść godzinę do schroniska. Przez ostatnie dwa dni nie spotkaliśmy nikogo na szlaku. Całe góry tylko dla nas :) Doszliśmy do schroniska po 14tej, więc mamy mnóstwo czasu na odpoczynek. Zrobiliśmy pranie, zdążyliśmy je wysuszyć. Zasięg komórkowy w Rile jest bardzo słaby. Tu złapaliśmy pierwszy zasięg po 2 dniach. Wieczorem podładowujemy komorki w schronisku w sali do siedzenia. Pan gospodarz pali w kominku i ogląda mecz Hiszpania-Niemcy. W pewnym momencie woła nas na zewnątrz by nam coś pokazać. A tam 3 oswojone lisy. Panowie dają im dużo jedzenia, a lisy podchodzą do nich na wyciągniecie ręki. Ten widok sprawia, że wracamy do namiotu, no bo jednak mamy tam trochę jedzenia, niekoniecznie dla lisów. Kiedy już usypiamy, jeden z lisków ociera nam się o namiot. Próbujemy go przegonić, a on sobie siedzi koło namiotu i patrzy. Na szczęście po pewnym czasie liski wracają do siebie i mamy spokojną noc. 
Wstajemy o 6tej, pakujemy się i 7:30 ruszamy. Jest piękny poranek, pierwsze promienie słońca zabarwiają wierzchołki szczytów na pomarańczowo. Jak co ranka zaczynamy dzień dużym podejściem. Dziś po stromych, skalistych górach. Podchodzimy i otwierają się coraz cudowniejsze widoki na każdą stronę. Jeziorka, granie pełne skał, połoninkowe grzbiety. Góry gdzie nie spojrzeć. Wchodzimy na przełęcz i dalej szlak biegnie wąską stromą granią ze stalową liną na środku. Dochodzimy nią na szczyt Pavlev Vrch (Pawłowa Góra? ;) ). A potem wchodzimy na kolejny, najwyższy wierzchołek o nazwie Cerna Polana (2716m). Przepiękna góra i niesamowity widok na każdą stronę. Odpoczywamy chwilę na górze delektując się widokami. Dalsza trasa to dwie górki po ponad 2600m. Aby na nie wejść trzeba najpierw zejsc 200m w dol na przełęcz, a potem wejsc 200m w gorę. Trzecia górka jest już bardziej połoninkowa, a mniej skałkowa przez co ciut łatwiej się idzie. Cały dzień jest piękny, słoneczny i z widokami. Ogólnie te trasy po 1000m dziennie w górę i w dół po skałach i czasem po gorganie to niezłe wyzwanie dla stawów i mięśni. Ale jak na razie trzymamy się dzielnie :) Z trzeciej górki mamy 400m w pionie stromego zejścia na przełęcz. Na przełęczy jest schronisko Makedonia. Od początku nam się tu podoba. W schronisku jest pusto, z obsługi są dwaj starsi panowie. Tym razem zagaduję po polsko-bulgarsko-rosyjsku, a nie po angielsku. Dostajemy cenę za namiot 5lew (12zł) od osoby, prysznic jest w cenie. Piwo po 4lewy (9,5zł). Czyli normalne schroniskowe ceny. Paweł po gorącym dniu wypija od razu dwa piwa. Rozbijamy namiocik w pięknym miejscu z widoczkiem. Gorący prysznic po kilku dniach jest po prostu cudowny. Zostawiamy też w schronisku powerbanki do ładowania. Schronisko w ogóle jest bardzo przyjemne. Natomiast jest tu pusto. Jest po wakacjach i poza weekendem. I jest to już południowa Riła czyli nie da się szybko podjechać od Sofii, wyjechać wysoko i podejść godzinę do schroniska. Przez ostatnie dwa dni nie spotkaliśmy nikogo na szlaku. Całe góry tylko dla nas :) Doszliśmy do schroniska po 14tej, więc mamy mnóstwo czasu na odpoczynek. Zrobiliśmy pranie, zdążyliśmy je wysuszyć. Zasięg komórkowy w Rile jest bardzo słaby. Tu złapaliśmy pierwszy zasięg po 2 dniach. Wieczorem podładowujemy komorki w schronisku w sali do siedzenia. Pan gospodarz pali w kominku i ogląda mecz Hiszpania-Niemcy. W pewnym momencie woła nas na zewnątrz by nam coś pokazać. A tam 3 oswojone lisy. Panowie dają im dużo jedzenia, a lisy podchodzą do nich na wyciągniecie ręki. Ten widok sprawia, że wracamy do namiotu, no bo jednak mamy tam trochę jedzenia, niekoniecznie dla lisów. Kiedy już usypiamy, jeden z lisków ociera nam się o namiot. Próbujemy go przegonić, a on sobie siedzi koło namiotu i patrzy. Na szczęście po pewnym czasie liski wracają do siebie i mamy spokojną noc.
Zdjęcia (101)
Zasoby: 
34.493 
22.044 
1.100.652 
3.423 
